آلوئه ورا یک گیاه آبدار است که دارای خاصیت درمانی ست. آلوئه ورا دارای ۵۰۰ گونه مختلف در جهان است، که در پزشکی هند برای درمان بسیاری از مشکلات سلامتی معروف است. برای قرن ها ست که این گیاه به دلیل زیبایی ، سلامتی ، پوست و خواص دارویی محبوبیت زیادی پیدا کرده است.
نام آلوئه ورا از کلمه عربی “Alloeh ” گرفته شدهاست ، به معنی “ماده تلخ درخشان” و vera از کلمه لاتین “vera” ، به معنی “حقیقت”. سالهاست که آلوئه ورا به طور گسترده در چندین فرهنگ – مصر ، یونان ، مکزیک ، هند ، چین و ژاپن استفاده میشود. این گیاه متعلق به خانواده (سوسنیان) Asphodelaceae است که در مناطق خشک آسیا ، اروپا ، آمریکا و آفریقا رشد میکند.
آلوئه ورا حاوی بسیاری از ویتامین ها ، مواد معدنی و سایر عناصر فعال است که به آن فواید زیادی برای سلامتی می دهد. هر برگ آلوئه ورا دارای سه لایه اصلی است.یک ژل داخلی که حاوی ۹۹٪ آب است و قسمت باقیمانده آن از آمینو اسیدها (amino acids) ، گلوکمانان ها (glucomannans) ، استرول ها (sterols) ، لیپیدها (lipids) و ویتامین ها ساخته شده است. لایه میانی از لاتکس ، که یک شیره زرد است و حاوی گلیکوزیدها (glycosides) و آنتراکینون ها (anthraquinones) میباشد، ساخته شدهاست. سرانجام ، لایه بیرونی از ۱۵ تا ۲۰ سلول تشکیل شده است که به آنها پوست می گویند. کار آن محافظت از قسمت داخلی برگ است و همزمان پروتئین ها و کربوهیدرات ها. سنتز می کند.
حداقل ۱۶۰ عنصر مهم در برگهای آلوئه ورا مشخص شده است. برخی از متخصصان می گویند که برگ حاوی ۳۰۰ تا ۴۰۰ ترکیبات حیاتی است.
ویتامین های A ، C و E آنتی اکسیدان های قوی هستند که با رادیکال های آزاد مبارزه می کنند و آنها را خنثی می کنند. ویتامین C تقویت کننده سیستم ایمنی بدن است و برای رشد دندانها ، استخوانها و خون بسیار حیاتی است. جدا از این ، (ویتامین C) آنتی اکسیدانی قوی است که می تواند از سلولهای بدن در برابر پیری زودرس محافظت کند. ویتامین E باعث تسریع در روند درمان میشود.
آلوئه ورا همچنین حاوی ویتامین های B1 ، B2 ، B6 و B12 است که به بدن در فرآیند سم زدایی کمک می کند. به طور خاص ، ویتامین B12 برای سنتز اسید نوکلئیک حیاتی است.
مونوساکاریدها و پلی ساکاریدها مانند آلدوپنتوز (aldopentose) ، سلولز (cellulose) ،گالاکتوز (galactose) ، آرابینوز (arabinose) ، گالاکتورونیک اسید (galacturonic acid) ، گلوکز (glucose) ، مانوز (mannose) و زیلوز (xylose) ، از جمله موارد دیگر ، دارای خاصیت ضد باکتری ، ضد ویروس ، ضد التهاب ، ضد میکروب و ضد قارچ هستند و تاثیرات ایمن سازی دارند.
آلوئه ورا حاوی آنزیم هایی مانند آمیلاز (amylase) ، برادی کیناز (bradykinase) ، آلیاز (aliiase) ، آلکالین فسفاتاز (phosphatase alkaline) ، پراکسیداز (peroxidase) ، کاتالاز (catalase) ، سلولز (cellulose) ، لیپاز (lipase) و کربوکسی پپتیداز (carboxypeptidase) است. این آنزیم ها هنگام استفاده موضعی بر روی پوست باعث کاهش التهاب میشوند.
آلوئه ورا همچنین حاوی هورمون هایی مانند جیبرلین ها (gibberellins) و اکسین ها (auxins) است که به ترمیم سریع زخم ها کمک می کند. اینها همچنین دارای خواص ضد التهابی هستند.
اگرچه در مقادیر کم یافت می شوند ، اما این ترکیبات می توانند به شما کمک کنند تا رنگ ، بو و طعم گیاه را تشخیص دهید. علاوه بر این ، آنها می توانند در صورت استفاده دارویی موثر باشند. به عنوان مثال ، آلوئه ورا حاوی روغنهای ضروری (اسانس) است که می توانند اثرات ضد التهابی و ضد باکتریایی فراهم کنند. از دیگر ترکیبات ضد التهابی می توان به اسید سالیسیلیک (salicylic acid) و اسید تاننیک (tannic acid) اشاره کرد، که یکی از خواص درمانی آنها برای محافظت و درمان پوست و ضد آفتاب است.
آلوئه ورا ، که گاهی اوقات به عنوان “گیاه شگفت انگیز” توصیف می شود ، درختچه ای است با ساقه کوتاه. آلوئه نوعی تیره است که بیش از ۵۰۰ گونه از گیاهان آبدار گلدار را در خود جای داده است. بسیاری از آلوئه ها به طور طبیعی در آفریقای شمالی رشد می کنند.
طبق گفته Kew Gardens ، مرکز تعالی گیاه شناسی سلطنتی انگلستان ، آلوئه ورا قرن هاست که مورد استفاده قرار می گیرد و در حال حاضر محبوبیت بیشتری نسبت به همیشه دارد.
اولین سابقه استفاده انسانی از آلوئه ورا از Ebers Papyrus (پرونده پزشکی مصر) مربوط به قرن ۱۶ قبل از میلاد است. طبق مطالعه ای که در مجله پوست هند منتشر شد ، آنها در مصر باستان ، آنها آلوئه ورا را “آن گیاه جاودانگی” نامیدند. نویسندگان افزودند که این گیاه قرن ها در چین ، ژاپن ، هند ، یونان ، مصر ، مکزیک و ژاپن به صورت درمانی استفاده می شده است.
منابع: